Bıktım artık bu gürültülü sokakta yaşamaktan.
Her yaz olduğu gibi bu yazda geceleri evin içinde nerde yatacağımı şaşırıyorum.En sonunda elime bir çarşaf alıp salondaki koltukların üzerinde televizyon kumanadasının kapanış saatini 120 dakikaya ayarladıktan sonra bilmem kaçıncı dakikada uyuyaklıyorum ama kumandayı yastığın altına koyup cnbc-e veya e2 deki altyazılı dizileri izleyerek uyumak benim için vazgeçilmez olmaya basladı artık.
Neyse en sonunda uyumayı basarabiliyorum. Birde sokağımızda ki mahalle sakinlerinin gürültüleri olmasa.... Sakin dedim ama sokağın en sakin evi bizim ev galiba Ortaköy genelde bekarların yalnız yaşıyanların ve öğrencilerin tekelinde olan bir semt. Ortaköyde oturduğumu söyleyince insanlar ayyyy ne kadar güzel deselerde bence hiç güzel deil. Bazen çok mu nankörüm acaba diye soruyorum kendime.
Neyse gelelim nedenlerinden birine malum havalar cok sıcak olduğu için evde ne kadar cam pencere varsa açık uyuyoruz .Bundan 1 hafta önce kadar yan apartmanımda giriş katta oturan öğrenci çocukların evinden öyle bir televizyon sesi geliyor ki anlatamam cem yılmaz seyrediyorlar ama sanki evde ben acmıs seyrediyorum gibi anlayın artık volum yüksekliğini hadi dedim biter belki biraz bekleyeyim ama kaç cd kimbilir? En sonunda dayanamayıp saat 01.00 da 155 Polis İmdat servisini arayarak " İyi Geceler memur bey bilmem sizi mi aramam gerekiyordu" ama diyip durumu anlattım.
10 dakika içinde yunus polisler sokağımızdaydı. Ama öğrenci arkadaşlar sesini öyle bir acmıslardı ki polis zili çaldı cama taş attı nafile yaklasık 20 dakika seslerini duyurmaya çalıştılar.
En sonunda eve gelen diğer öğrenci arkadaş tarafından açılan kapıyla ses kesildi.
Dün gece daha dogrusu sabah 06.00 sularıydı sanırım yine aynı evden kıkır kıkır gülme sesleri ama öyle bildiğiniz kıkır kıkır deil beni uykumdan uyandıracak kadar kıkır kıkır. Uyku sersemliğiyle camdan dışarıya baktığımda acaba rüyamı diye düşünürken karşı apartmandaki Emine ablanında benimle aynı dertten muzdarip bi şekilde camdan baktığını gördüm.
O yaklasık 2 saattir ayaktaymış bu durumda kendimi şanslı hissettim en azından ben uyandığıktan yarım saat sonra gülüşmeler kesildi. Evet gençler ama kimseyi rahatsız etmeye hakları yok bunlar iyice sapıttı. Ve haklarını doldurmak üzereler sanırım bu yaz 155i sık sık arayıp komsularımızı şikayet etmek zorunda kalıcam.
Kötü komşu insanı ev sahibi yapar atasözü kesinlikle çok doğru ama malesef paramız yok ki ev alalım :( :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazan elleriniz dert görmesin inşAllah :)